Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-04-26@20:56:50 GMT

ویروسی رایج که باعث ابتلا به دیابت نوع ۱ می‌شود

تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۸۸۰۳

ویروسی رایج که باعث ابتلا به دیابت نوع ۱ می‌شود

محققان می‌گویند، ویروس کاکساکی که یکی از انواع انتروویروس‌ها است، با ابتلا به دیابت نوع ۱ مرتبط است.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، یک بررسی سیستماتیک جدید شواهدی قوی ارائه کرده است مبنی بر اینکه ایجاد دیابت نوع ۱ با عفونت توسط انتروویروس‌ها که گروه بزرگی از ویروس‌های رایج هستند، مرتبط است.

این یافته‌ها بر اساس یک فرضیه رو به رشد است که با واکسن‌هایی که در حال حاضر در حال توسعه هستند و محتمل‌ترین گونه‌های ویروسی را هدف قرار می‌دهند، ویروس‌ها را به دیابت نوع ۱ مرتبط می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این موضوع که عفونت انتروویروسی می‌تواند باعث ایجاد دیابت نوع ۱ شود، به بیش از ۵۰ سال قبل برمی‌گردد، به گزارشی که در سال ۱۹۶۹ منتشر شد که دیابتِ تازه شروع شده را با عفونت‌های اخیر با انتروویروسی به نام "Coxsackie B" مرتبط می‌کرد. از آن زمان تاکنون تعدادی مطالعات مختلف منتشر شده است که با بررسی این پیوند، به طرز ناامیدکننده‌ای ناسازگار بوده است.

یک مطالعه کلیدی در سال ۲۰۱۱ اولین مرور سیستماتیک را در مورد این موضوع ارائه کرد که بر تکنیک‌های آزمایش مولکولی مدرن (مانند آزمایش‌های PCR) تمرکز داشت. این مطالعه ارتباط بالینی قابل توجهی بین عفونت انتروویروس و دیابت نوع ۱ پیدا کرد.

اکنون این تحقیق جدید که هنوز مورد بررسی همتا قرار نگرفته، اما اخیراً در نشست سالانه انجمن اروپایی مطالعه دیابت ارائه شده است، از همان گروه تحقیقات تایید کننده این ارتباط است و یافته‌های سال ۲۰۱۱ را به‌روز می‌کند تا شامل داده‌های بیشتر و تکنیک‌های تشخیصی مولکولی پیشرفته‌تر باشد.

این تحقیق شامل داده‌های ۶۰ مطالعه مشاهده‌ای کنترل‌شده بود که حدود ۱۲ هزار شرکت کننده را پوشش می‌داد و نشان داد که به طور کلی، افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ هشت برابر بیشتر احتمال دارد که آثار عفونت انتروویروس داشته باشند.

به طور خاص، این تحقیق با نگاهی به مطالعات با داده‌های مربوط به بیماران دیابتی تازه مبتلا شده نشان داد که در ماه اول تشخیص، بیماران ۱۶ برابر بیشتر احتمال دارد شواهدی از عفونت انتروویروس ارائه دهند. این ارتباط حتی در افرادی که دارای استعداد ژنتیکی به دیابت نوع ۱ یا خویشاوندان مبتلا به این بیماری بودند، قوی‌تر بود.

سونیا ایساکس محقق ارشد این پروژه توضیح داد: مطالعه ما نشان داد که افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ که هم خطر ژنتیکی دارند و هم یکی از بستگان درجه اول مبتلا به دیابت نوع ۱ دارند، ۲۹ برابر بیشتر در معرض ابتلا به عفونت انتروویروسی هستند.

یکی از چالش‌های درک این ارتباط ویروسی با دیابت این است که خانواده انتروویروس شامل مجموعه وسیعی از ویروس‌های مختلف است. تا به امروز، بیش از ۸۰ انتروویروس مختلف شناخته شده است که باعث بیماری در انسان می‌شوند.

به عنوان مثال، سه گونه اصلی رینوویروس مرتبط با بسیاری از موارد سرماخوردگی بخشی از گونه انتروویروس هستند. با این حال، برخی از انتروویروس‌ها کمتر مضر هستند.

سه نوع اصلی ویروس فلج اطفال نیز جزئی از انتروویروس‌ها هستند، همانطور که ویروس‌هایی که باعث بیماری‌های دست، پا و دهان در کودکان می‌شوند از انتروویروس‌ها هستند. سایر انتروویروس‌ها با میوکاردیت و انسفالیت (التهاب مغز) مرتبط هستند؛ بنابراین کدام انتروویروس‌های خاص با دیابت نوع ۱ مرتبط هستند؟

مطالعات قبلی اغلب بر روی زیر گروهی از انتروویروس‌ها به نام Coxsackie B انجام شده است. شش نوع انتروویروس Coxsackie B وجود دارد و محققان تخمین زده‌اند که این گروه ممکن است یک چهارم کل عفونت‌های انتروویروسی را تشکیل دهد.

تیمی از محققان در اروپا در حال حاضر یک واکسن واحد طراحی کرده‌اند که تمام شش انتروویروس Coxsackie B را هدف قرار می‌دهد. آزمایشات انسانی در حال انجام است و هدف، ایجاد واکسنی است که خطر ابتلای کودکان به دیابت نوع ۱ را کاهش دهد.

یافته‌های جدید تا حدودی از پیوند‌های بین Coxsackie B و دیابت با بالاترین ارتباط با گونه‌های انتروویروسی که آن زیر گروه‌ها را در بر می‌گیرد، پشتیبانی می‌کنند. با این حال، این رابطه ممکن است کمی گسترده‌تر باشد، و گونه‌های انتروویروس A و C نیز پیوند‌هایی با ایجاد دیابت نشان دهند.

ایساکس می‌گوید، عفونت‌های انتروویروسی تنها عامل دیابت نوع ۱ نیستند. در عوض، به نظر می‌رسد که تعدادی از عوامل دیگر باید در کنار هم باشند تا این ویروس موجب ایجاد و ابتلا به دیابت شود.

ایساکس می‌گوید: عفونت‌های ویروسی در ترکیب با عوامل دیگری مانند رژیم غذایی، عدم تعادل در میکروبیوم روده و حتی قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی که ممکن است در رحم (در دوران بارداری) یا اوایل کودکی رخ دهد، می‌توانند موثر باشند. تعداد، زمان‌بندی و مدت زمان و حتی محل عفونت انتروویروس نیز ممکن است مهم باشد.

شواهد رو به رشدی که عفونت انتروویروس را به دیابت نوع ۱ مرتبط می‌کند، یادآور می‌شود که تحقیقات اخیر نشان می‌دهد عفونت با ویروس اپشتین بار (EBV) می‌تواند باعث ایجاد مولتیپل اسکلروزیس (MS) شود. در این مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که همه عفونت‌های EBV باعث MS نمی‌شوند، اما همه موارد MS به طور بالقوه با عفونت EBV پیش‌روی می‌کنند.

دیابت نوع ۱ احتمالاً یک بیماری ناهمگن‌تر از ام‌اس است. با این وجود، اگر نوعی عفونت انتروویروسی نقش کلیدی در ایجاد این بیماری در برخی افراد داشته باشد، پیشگیری از این عفونت‌ها می‌تواند منجر به کاهش قابل توجه موارد ابتلای جدید به دیابت نوع ۱ شود.

"کاملش خونتی" محقق دیابت می‌گوید: بهترین جمعیت بیماران برای هدف قرار دادن مطالعات آینده بر اساس این یافته‌های جدید، بیمارانی هستند که در معرض خطر ژنتیکی بالای ابتلا به دیابت نوع ۱ هستند و بستگان نزدیکشان قبلاً به این بیماری مبتلا شده‌اند.

خونتی که در این مطالعه جدید مشارکت نداشته است، می‌افزاید: من فکر می‌کنم این همان گروه ویروسی است که باید به سراغ آن برویم، زیرا این ارتباط بسیار عمیق است و به آزمایش نیاز دارد.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه دیابت دیابت نوع ۱ مرتبط انتروویروس ها ابتلا به دیابت دیابت نوع ۱ عفونت ها یافته ها ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۸۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب بزنند

بیماری کبد شامل تعدادی از عوارضی می‌شود که به کبد آسیب می‌زنند. به‌مرور زمان، این آسیب می‌تواند کبد را زخم کند که به آن سیروز می‌گویند.

به گزارش تبیان، وقتی بافت اسکار جایگزین بافت سالم می‌شود، جلوی عملکرد نرمال کبد را می‌گیرد و این در نهایت می‌تواند موجب نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.

کبد اندامی بزرگ و مهم است که اگر مراقبش نباشید مستعد آسیب است. کبد بعد از پوست، بزرگ‌ترین اندام بدن است که در بالاتنه‌تان و در سمت راست قفسه سینه‌تان قرار دارد. کبد علاوه بر اینکه مسئول جدا کردن مواد مغذی از غذا‌هایی است که از سیستم گوارشتان عبور می‌کنند است، صفرا نیز ترشح می‌کند که به بدن در هضم غذا و دفع سموم کمک می‌کند.

بیماری کبد شامل تعدادی از عوارضی می‌شود که به کبد آسیب می‌زنند. به‌مرور زمان، این آسیب می‌تواند کبد را زخم کند که به آن سیروز می‌گویند. وقتی بافت اسکار جایگزین بافت سالم می‌شود، جلوی عملکرد نرمال کبد را می‌گیرد و این در نهایت می‌تواند موجب نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.

از این‌رو مهم است که مراقب سلامت کبد خود باشید تا آسیب نبیند و این مراقبت شامل آگاه بودن از راه‌های گوناگونی می‌شود که ممکن است تصادفاً به این اندام حساس آسیب بزنند.

در معرض سموم قرار گرفتن

یکی از نقش‌های اصلی کبد در بدن، دفع سموم است. کبد از طریق چیز‌هایی به نام کانال‌های سینوزوئید کبد، سموم را دفع می‌کند. این کانال‌ها از سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های کوپفر برای فیلتر کردن سموم از طریق کبد استفاده می‌کنند. سلول‌های کوپفر این سموم را احاطه و آن‌ها را تجزیه کرده و سپس آن‌ها را از بدن خارج می‌کنند. اگر این سموم از بدن خارج نشوند می‌توانند در داخل سلول‌های چربی ذخیره شوند که البته برای کبد مضر است.

کبد معمولاً می‌تواند سموم را به‌خوبی پردازش کند، اما سم خیلی زیاد باعث آسیب کبد می‌شود؛ بنابراین شما باید مقدار سمومی را که وارد بدنتان می‌کنید محدود نمایید تا مطمئن شوید فشار زیاد به کبدتان وارد نمی‌کنید. شستن میوه‌ها و سبزی‌ها پیش از خوردن می‌تواند کمک کند تا سم کمتری وارد بدنتان شود. یک سری از محصولات شوینده خانگی هم می‌توانند خطرناک باشند و لازم است پیش از مصرف، برچسب روی آن‌ها را به‌دقت بخوانید تا از آن‌ها درست استفاده کنید.

مکمل‌های مضر

نظارت بر صنایع تولیدکنندهٔ مکمل‌های غذایی آن‌طور که فکر می‌کنید دقیق نیست. به همین دلیل شما باید در انتخاب مکمل‌ها دقیق باشید؛ اما به‌هرحال هیچ تضمینی وجود ندارد که بی‌ضرر باشند و به کبدتان آسیب نزنند. مکمل‌های غذایی که برچسب «طبیعی» دارند هم می‌توانند مضر باشند. بعضی از مکمل‌های گیاهی نیز به کبد آسیب می‌زنند، مانند عصاره چای سبز.

مصرف مواد مخدر

مصرف مواد مخدر به چند دلیل می‌تواند مضر باشد که یکی از آن‌ها این است که این مواد می‌توانند حاوی عناصری باشند که انتظارش را ندارید و این مواد به سلامتی‌تان آسیب می‌زنند از جمله آسیب به کبد. مثلا هروئین می‌تواند آسیب جدی به کبد وارد کند؛ چون کبد مجبور است این داروی سمی را از بدن پاک‌سازی کند.

کبد کارش را خوب انجام می‌دهد؛ اما استفاده از موادی مانند هروئین باعث می‌شوند کبد بی‌نهایت تحت‌فشار قرار بگیرد و این اتفاق به‌مرورزمان به کبد آسیب زده و آن را ضعیف می‌کند و کبد به‌سختی خواهد توانست دیگر سموم را کنترل کند. یک نمونهٔ دیگر نیز کوکائین است که بر آنزیم‌های کبد اثر می‌گذارد و باعث التهاب در کبد یا رابدومیولیز می‌شود که عارضه‌ای است که در آن، عضلات به‌سرعت تحلیل رفته و محتویات خود را به داخل جریان خون می‌ریزند. متامفتامین یا شیشه نیز با بالابردن دمای بدن و افزایش فشارخون باعث آسیب کبد می‌شود.

نادیده‌گرفتن علائم هشدار دهنده کبد

اگر تردید دارید که کبدتان مشکلی دارد بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. مسئله اینجاست که مشکلات کبد ممکن است به‌سختی شناسایی شوند. خیلی از افراد علائم خاصی ندارند تا زمانی که مشکل کبدشان جدی شود. اما تشخیص به‌موقع مشکل کبد بهترین راه برای پیشگیری از آسیب جدی آن است.

یکی از شگفتی‌های کبد این است که می‌تواند خودش را ترمیم کند، حتی اگر از آسیب قبلی، بافت اسکار در کبدتان داشته باشید. به همین دلیل تشخیص به‌موقع مشکلات کبد می‌تواند نجاتتان بدهد. متأسفانه خیلی از افراد متوجه نمی‌شوند که کبدشان مشکلی دارد تا زمانی که این مشکل جدی و خطرناک می‌شود. در واقع بسیاری از عوارض کبدی هیچ علامت بارزی ندارند.

اگر زودتر جلوی مشکل کبد گرفته نشود و کبد آسیب زیادی ببیند، خطر نارسایی کبد یا سرطان کبد را به دنبال دارد که هر دو بی‌نهایت جدی‌اند. پزشک می‌تواند با آزمایش خون، تست‌های تصویری و یا در برخی موارد با بیوپسی کبد، تشخیص دهد که کبد آسیب دیده یا نه.

مصرف الکل

الکل می‌تواند آسیب زیادی به کبد وارد کند. مصرف زیاد الکل به‌مرورزمان موجب سیروز کبد خواهد شد. در میان تمام ارگان‌های بدن، کبد بیشترین آسیب را از الکل می‌بیند؛ چون الکل اساساً در کبد متابولیز می‌شود. مصرف الکل می‌تواند سبب عوارض کبدی مانند کبد چرب، سیروز و هپاتیت شود.

مصرف چربی‌های ناسالم

انواع چربی‌ها در غذا‌هایی که می‌خورید وجود دارد و برخی از آن‌ها سالم‌تر از بقیه‌اند. بیماری کبد چرب غیرالکلی زمانی رخ می‌دهد که چربی زیاد در کبد انباشته می‌شود. کبد به طور نرمال دارای مقداری چربی است؛ اما اگر بیشتر از ۵ تا ۱۰ درصد کبد از چربی باشد، مشکل‌ساز خواهد شد.

مطالعات نشان می‌دهند مصرف کالری زیاد منجر به بیماری کبد چرب می‌شود؛ اما غذایی که می‌خورید هم مهم است. چربی اشباع یکی از عوامل ایجاد بیماری کبد چرب است و خوردن مقدار کمتری از این نوع چربی که معمولاً در منابع حیوانی مانند کره و لبنیات و گوشت چرب و روغن نارگیل وجود دارد می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب کمک کند. محققان دریافته‌اند چربی غیراشباع که معمولاً در روغن‌های گیاهی، روغن ماهی و مغز‌ها وجود دارد در واقع محافظ کبد است.

مصرف زیاد قند

علاوه بر اینکه باید چربی‌های سالم مصرف کنید، مصرف قند کمتر و استفاده از منابع سالم‌تر کربوهیدرات‌ها نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی کمک می‌کند. شما باید از مصرف نوشیدنی‌های قندی مثل نوشابه‌های گازدار و نوشیدنی‌های ورزشی و آبمیوه‌های صنعتی و چای و قهوه شیرین پرهیز کنید.

عاقلانه است که از مصرف محصولاتی که شربت فروکتوز دارند نیز خودداری کنید. فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوه‌ها و عسل وجود دارد. در واقع شما باید به دنبال خوراکی‌هایی باشید که شاخص گلیسمی پایین دارند. بیشتر میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات کامل در این دسته قرار می‌گیرند. این نوع غذا‌ها در مقایسه با منابع ساده کربوهیدرات مثل نان سفید و برنج سفید و سیب‌زمینی، دارای اثر کمتری بر قند خون هستند.

ضمناً توصیه می‌شود به‌طورکلی، کمتر کربوهیدرات مصرف کنید؛ چون خوردن کربوهیدرات زیاد هم باعث می‌شود کبد آن‌ها را به‌صورت چربی ذخیره کند.

مصرف زیاد استامینوفن

وقتی تب یا بدن درد دارید احتمالاً سراغ دارو‌های مسکن می‌روید تا ناراحتی‌تان را تسکین بدهید. یکی از عناصر فعال در مسکن‌ها، استامینوفن است که درد را تسکین داده و تب را پایین می‌آورد. مصرف زیاد استامینوفن، استفاده نامناسب از آن یا ترکیب آن با دارو‌های اشتباهی می‌تواند به کبد آسیب بزند.

اگر از استامینوفن درست استفاده کنید نباید به کبدتان آسیبی برسد. اما پزشکان و کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف زیاد آن می‌تواند آسیب شدیدی به کبد وارد کند، تاحدی‌که ممکن است نیاز به پیوند کبد وجود داشته باشد. سعی کنید به‌یک‌باره بیشتر از یک استامینوفن یا هر دارویی که حاوی این ماده است مصرف نکنید. در واقع مجازید روزانه حداکثر ۴۰۰۰ میلی‌گرم استامینوفن مصرف کنید.

غذا و نوشیدنی آلوده

یکی از انواع ویروس هپاتیت، هپاتیت E است که بیشتر در میان مسافران معمول می‌باشد. اگر در ناحیه‌ای زندگی می‌کنید که آب آشامیدنی یا غذای تمیز و طبق استاندارد‌ها وجود ندارد، پس به‌احتمال بسیار زیاد در معرض ابتلا به ویروس هپاتیت E قرار دارید. متأسفانه این ویروس واکسنی ندارد و اگر به آن مبتلا شوید احتمالاً علامتی نخواهید داشت، اما ویروس هپاتیت E به‌مرورزمان به کبد آسیب می‌زند.

افرادی که در حال حاضر، بیماری کبدی دارند در صورت آلوده شدن به ویروس هپاتیت E بیماری‌شان شدید خواهد شد. اما بیشتر افراد سالمی که به این ویروس مبتلا می‌شوند می‌توانند بهبود پیدا کنند. اگر هپاتیت E علامتی داشته باشد شامل تهوع، تب، کاهش اشتها، شکم‌درد و درد مفاصل خواهد بود. علائم ممکن است دو تا سه ماه طول بکشند. برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت E هیچ آب و غذایی را تا زمانی که از پاکیزه بودن آن مطمئن نشده‌اید مصرف نکنید. شیر و ماست را حتماً به‌صورت پاستوریزه مصرف کنید و غذای خام را از منبعی که اطمینانی به آن ندارید نخورید.

نداشتن وزن سالم

به‌طور کلی زندگی با یک سبک زندگی سالم می‌تواند جلوی آسیب کبد را بگیرد. وزن سالم بدن به پیشگیری از بیماری کبد کمک می‌کند و انتخاب‌های سالم در سبک زندگی مثل تغذیه سالم و درست و ورزش منظم نیز نقش مهمی در جلوگیری از مشکلات کبدی دارد. سبک زندگی سالم به افرادی که در حال حاضر بیماری کبد دارند نیز کمک می‌کند دچار عوارض جدی‌تر نشوند.

مطالعات نشان داده‌اند کاهش وزن برای افرادی که بیماری کبد چرب غیرالکلی دارند مفید است. البته نکته اصلی اینجاست که خیلی از افراد موفق می‌شوند وزن کم کرده و به وزن سالمی برسند؛ اما در حفظ و تداوم آن چندان موفق نیستند و وزن ازدست‌رفته را در مدت کوتاهی دوباره به دست می‌آورند.

به اندازه کافی ورزش نکردن

وقتی پای پیشگیری از بیماری‌های کبد در میان است، نقش ورزش منظم را نیز نمی‌توانید نادیده بگیرید. به‌طورکلی ورزش برای سلامتی خوب است و افراد بزرگسال باید تقریباً ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشند که می‌تواند شامل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری یا درگیر فعالیت‌های هوازی شود. تمرینات قدرتی را نیز باید در کنار تمرینات هوازی انجام دهید و در هفته دو جلسه تمرینات بدنسازی و قدرتی داشته باشید و تمام گروه‌های عضلانی‌تان را درگیر کنید.

یافته‌ها نشان می‌دهند ورزش‌کردن باعث کاهش چربی کبد می‌شود و این کار از طریق مؤثرتر کردن انسولین در بدن صورت می‌گیرد که کمک می‌کند اسید‌های چرب در کبدتان متابولیز شوند و عملکرد میتوکندری‌ها در کبد بهتر شود. محققان می‌گویند افرادی که بیماری کبد چرب دارند با ورزش منظم حتی اگر وزن کم نکنند، باز هم شرایط سالم‌تری خواهند داشت و این نقش بسیار مهم ورزش را در پیشگیری و درمان بیماری کبد چرب نشان می‌دهد.

استفاده از وسایل مشترک آلوده به خون

انواعی از ویروس هپاتیت از طریق خون منتقل می‌شوند. توصیه می‌کنیم از وسایل مشترکی که آلوده به خون هستند هرگز استفاده نکنید. مثلاً مسواک یا ژیلت مشترک می‌تواند باعث انتقال هپاتیت شود. حتی وسایل پیرسینگ و مانیکور هم می‌توانند این ویروس را انتقال دهند.

هپاتیت C یکی از انواع هپاتیت است که اساساً از طریق استفاده از سوزن‌های مشترک منتقل می‌شوند. هپاتیت C هرچند که اغلب یک بیماری کوتاه‌مدت است؛ اما این بیماری در تقریباً نیمی از افراد مزمن می‌شود. این بیماری در صورت مزمن شدن می‌تواند باعث سیروز کبد و حتی سرطان کبد شود. هپاتیت C مشابه هپاتیت E هیچ واکسنی ندارد و بهترین راه پیشگیری از این عفونت، اجتناب از تماس با خون فرد آلوده است.

واکسینه نشدن

ویروس هپاتیت انواعی دارد که همهٔ آن‌ها به کبد آسیب می‌زنند. هر چند همهٔ انواع این ویروس واکسن ندارند؛ اما واکسن بیشتر آن‌ها موجود است. به‌هرحال توصیه می‌شود واکسن هپاتیت A و هپاتیت B را بزنید تا از ابتلا به این عفونت ایمن بمانید. هر دو واکسن اثرگذاری بالایی دارند و بی‌خطر هستند.

واکسن هپاتیت B بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد مؤثر است و جلوی آسیب کبد و سرطان کبد را که می‌تواند ناشی از عفونت باشد می‌گیرد. واکسن هپاتیت A نیز مؤثر است و تقریباً ۱۰۰ درصد افراد با این واکسن در عرض یک سال از دریافت اولین دوز، در برابر این ویروس ایمنی پیدا می‌کنند.

واکسن هپاتیت B برای بیشتر بچه‌ها توصیه می‌شود. کودک می‌تواند اولین دوز این واکسن را خیلی زود و ۲۴ ساعت بعد از تولد دریافت کند و دو دوز دیگر پیش از ۱۸ ماهگی توصیه می‌شود. اما نوجوانان و بزرگسالان درصورتی‌که طی کودکی واکسینه نشده‌اند می‌توانند این واکسن را در هر سنی بزنند.

دیگر خبرها

  • مردی که ۶۱۳ روز کرونا داشت، فوت کرد
  • آیا تمام مبتلایان به ویروس اچ پی وی به سرطان مبتلا می شوند؟ تفاوت واکسن گارداسیل و پاپیلوگارد
  • چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب بزنند
  • نزدیکی نگاه به حجاب در اسلام و مسیحیت
  • چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب می‌زنند
  • (تصاویر) اسکناس دوره ناصرالدین شاه قاجار چه بود و ارزش آن چقدر بود؟
  • اهمیت تشخیص زودهنگام دیابت
  • علائم ورم معده یا گاستریت چیست؟
  • طولانی‌ترین عفونت کرونا که ۶۱۳ روز طول کشید، بیش از ۵۰ جهش ایجاد کرد
  • ۱۱ حقیقت سریع در مورد صفحه‌کلید/ طراحی رایج صفحه‌کلید به منظور گیر نکردن دکمه‌هایش است!